Noot van echtgenote, tevens mantelzorger

 

‘Dagboek voor en na mijn niertransplantatie’ is het verhaal van Harrie van der Sande, die in januari 2017 getransplanteerd werd. Hij kreeg een nier van een goede vriend, een levende donor. Hij beschrijft in dit boek de gebeurtenissen voorafgaand aan zijn niertransplantatie en de periode na de operatie tot en met het eerste jaaronderzoek.

 

Ik, zijn vrouw Janny, heb Harrie op zijn verzoek bij ieder doktersbezoek vergezeld. Ik kende dus alle ins en outs, maar door het lezen van zijn boek heb ik mijn man nog beter leren kennen. Ik bleek met een binnenvetter te zijn getrouwd en heb ontdekt dat hij beter kan schrijven dan praten, in ieder geval als het zijn gevoelens betreft.

 

Voor mij was het een moeilijke periode waarin ik probeerde praktisch te denken en te handelen in het belang van mijn zieke man in de hoop dat zijn gezondheid zou verbeteren. Tegelijkertijd probeerde ik te aanvaarden dat niemand eeuwig leeft en dacht ik na over een leven zonder hem.

 

Vanaf 2012 heb ik veel vrije tijd doorgebracht in ziekenhuizen en bij dokters, zowel met mijn man als met mijn alleenstaande broer die in dezelfde periode ernstig ziek werd en ook nu nog veel zorg behoeft. Daarnaast ben ik er in geslaagd mijn werk gewoon te blijven doen en er ook te zijn voor mijn zoon en kleinkinderen. Het moge duidelijk zijn dat het niet meeviel het advies van een maatschappelijk werker en later van een psycholoog op te volgen de weegschaal in balans te houden: tegenover het gewicht van de belasting moet het gewicht staan van ontspanning.

 

Gelukkig heb ik zelf een uitstekende gezondheid en daar ben ik dankbaar voor. Ik geloof erin dat mijn pad uitgestippeld ligt en dat mij toebedeeld is en wordt wat goed voor mij is en wat ik aankan.

 

Ik ben er blij mee dat het nu zo goed gaat met mijn man, dankzij zijn donor en de kundigheid van de artsen en alle andere mensen in het UMCG die bij de transplantatie betrokken waren.

 

20 mei 2018, Janny van der Sande-de Vries

 

Dankbaarheid

Vooral aan Janny, mijn echtgenote, voor haar steun in moeilijke tijden en

voor haar hulp bij het ordenen en corrigeren van dit boek

en het invoegen van mijn foto’s en andere documentatie.

 

Mijn dank gaat ook uit naar de Nierstichting voor de informatieboeken en de website

waarvan ik ook een en ander bij het voorwoord heb gebruikt.

Harrie.

........